Terwijl ze zelf met haar gezin midden in de verhuizing zat, begon SBS-presentator Leonie ter Braak met de opnames voor een nieuw programma. Ook daarin worden huizen gekocht: niet door de ouders, maar door de kinderen.
Eerlijk? Leonie ter Braak was ‘sceptisch’ toen ze voor het eerst hoorde over Kinderen kopen een huis, het programma dat ze desondanks vanaf morgenavond presenteert. Het idee: ouders die al lang willen verhuizen maar telkens tegen hun sputterende kinderen (van 9 tot en met 18 jaar) aanlopen, geven alle controle uit handen. Samen met makelaar Geert Klaver kopen de kinderen een nieuw huis.
Ter Braak (40): ,,Mijn eerste gedachte was: is dat niet heel erg bedacht, voelt dat wel echt? Maar al tijdens de eerste opnames zag ik: dit werkt. Kennelijk zijn er heel veel gezinnen waarin een verhuizing een stevig twistpunt is tussen de ouders en hun opgroeiende kinderen. James en Valentijn, mijn zoons zijn nog jong, 7 en 4, ik denk dan: smoel houden, jullie gaan mee onder de arm en we verhuizen. Maar ik ontdekte dat er flink wat gezinnen zijn waarin de ouders het verlangen naar een ander huis wegstoppen, omdat ze op allerlei bezwaren bij hun kinderen stuiten.’’
Budget
Met zulke gezinnen gaan Ter Braak en makelaar Klaver aan de slag. De ouders geven hun budget aan – zij moeten tenslotte de hypotheek opbrengen – maar vervolgens geven ze elke vorm van controle uit handen. O ja, ze proppen nog een wensenlijstje in de handen van hun kinderen. Ter Braak: ,,Maar die wensen mogen hun kinderen ook negeren. Het gaat dan vaak om de straal rond het werk van de ouders. Er is een vader die graag een oprit wil, zodat hij zijn elektrische auto daar kan opladen. Iemand anders wil graag een washok beneden, in plaats van op zolder. Ik zie echt wel dat de kinderen er rekening mee proberen te houden, waarschijnlijk meer dan wanneer ze met hun ouders mee moeten. Dat is een van de redenen waarom het zo best goed werkt, volgens mij. We lichten de kinderen en hun wensen vooraf helemaal door en de makelaar selecteert op basis daarvan drie huizen. Meestal zit het huis wat ze kiezen al bij die drie, maar zo niet: dan kijken we verder.’’
Kind van 9 vraagt doodserieus aan de makelaar: ‘is dat een draagmuur?’ Dat vond ik wel een hoogtepunt
Ook opvallend: de kinderen voelen de stevige verantwoordelijkheid flink op hun schouders en stellen kritische en technische vragen. ,,Het jongste kind dat meedoet aan dit programma, die van 9, vraagt op een bepaald moment doodserieus aan de makelaar: en deze muur, is dat een draagmuur? Dat vond ik wel een hoogtepunt, hoor. Maar ze stellen ook vragen over het onderhoud, het schilderwerk, de tuin en de buurt. Ze bellen soms ook bij buren rond een huis dat te koop staat aan om vragen te stellen. Dat viel me echt op.’’
Humoristisch
Zelf trok Ter Braak op haar 14de de wijde wereld in vanuit Twente, voor een carrière als fotomodel. ,,Dus mijn puberteit was niet normaal en is dus geen referentiekader. Maar natuurlijk kijk ik wel naar al die (pre)pubers die ik voor dit programma ontmoet heb, hoe zij doen, denken en handelen. Tja, dat staat mij allemaal nog te wachten de komende jaren. Ik vind ze heel eerlijk en humoristisch. En ze zijn heel loyaal naar hun ouders en tegelijk behoorlijk egocentrisch. Dat is wel een bijzondere combinatie.’’
,,Ook mooi: in één geval willen de ouders graag verhuizen om de kinderen tegemoet te komen. Zij zitten op een talentschool, blinken uit in dansen en voetbal, en moeten elke dag anderhalf uur met de bus om bij school te komen. De ouders willen voor die kinderen graag dichter bij die school wonen, maar wat blijkt: de kinderen vinden het prima om anderhalf uur in de bus te zitten en lekker filmpjes te kijken op hun telefoons.’’
Gulden middenweg
En dan is er nog het samengestelde gezin, waarbij de vrouw in Hoofddorp woont en de man in Delft. ,,De kinderen besluiten de gulden middenweg te kiezen en een huis te zoeken tussen deze twee plaatsen. Maar daardoor moet wel iedereen aarden in een nieuwe plaats.’’
Verreweg het spannendste moment is als de ouders het (zwartgelakte) koopcontract ondertekenen en gefeliciteerd worden met de aankoop van een huis dat ze nog nooit gezien hebben. Ter Braak: ,,En daarna toeren we langs de huizen die de kinderen bezichtigden, zonder te verklappen welke ze hebben gekozen. Dat levert écht leuke tv op, die reacties van die ouders.’’
De meeste gezinnen die meedoen hebben een budget van 3 tot 4 ton. Wat koop je daarvoor in pakweg Arnhem?
Tussendoor steken Ter Braak en haar kijkers nog wat op over de huizenmarkt in heel Nederland. ,,De meeste gezinnen die meedoen hebben een budget van 3 tot 4 ton. Wat koop je daarvoor in pakweg Arnhem? Of Alphen aan den Rijn? Is dat heel anders dan in de regio rond Tilburg?’’
Zelf heeft ze geen verhuisplannen. Hoewel, eventjes niet. ,,Terwijl ik dit programma maakte zijn Floris (Ter Braaks echtgenoot, red.), de kinderen en ik vanuit Amsterdam naar het Gooi verhuisd, weer naar een opknaphuis. Dat vinden we leuk, da’s ook een passie. Maar ik denk dat we – tegen de tijd dat onze jongens pubers zijn – weer ergens anders wonen. Voor ons is dat heel normaal en ik denk dat James en Valentijn dan ook niet beter weten dan dat we in beweging zijn.’’